ölüme gidip gelen aklýmýn tavanýna
sana dair umutlar astým sýcak ekmek buðusunda
kokuna özenen bir þiirle özetledim özlemimi
“bana yaþadýðýn þehrin kapýlarýný aç
sana diyeceklerim söylemekle bitmez” *
göðsünde duman tüten bir annenin
dizlerinde unutulmuþ acýyý hâldaþ bilip
baharlarý göçe hazýrladým gülyüzümden
gün dönümlerini beklediðim çok oldu
çoðalan yalnýzlýðýmla
radyoda eskimiþ þarkýlar eþliðinde
sýðýndýðým bulutlardan
sarkmýþtým kederli bir vakit
yaþlanmýþ duygularý yanýma alýp
arýndýrdým yanlý kalabalýklardan
ardýmda kaç matem býrakmýþlýðým var
gölgenin kýyýsýna varana denk
bil sen
kendine çöl olan
kaç yürek kurudu telaþýma aldýrýþ etmeden
kaç cehennem söndü göz yaþlarýmla
sen þimdi
sular içinde kalmýþ kalbime
el ayak olmuþluðunla
sarýl yine inceldiðim yerden
þimdi sen
“bana yaþadýðýn þehirleri aç
baþka þehirleri özleyelim orada seninle” *
dilimizden sökülen her lafý
çocuklarýn sevincine emanet edelim
büyümek bilmeyen yanýmýzla sevelim kendimizi
Ö.Asaf*
on6ekim2binon8
Suveyda Ay