çiçekler açıyor
çiçekler sen açýyor gidemezsin
avuçlarým yaðmur duasýnda
bulut bulut ýslanýyorum
çiçekler sen açýyor
papatyalar güneþ oluyor düþlerimde
kuþlar baharý fýsýldýyor
bu deniz alev alev martý kanadý
avuçluyor bir yürek dikenleri de
bakýþlarý baþsýz güllere kanadý
çiçekler sen kokuyor bilemezsin
ismin sesimden çýð gibi düþüyor
ay kýrýklarý batýyor nefesime
içimde bir haziran
zemheri olmuþ üþüyor
hangi dala konsam sesime siniyorsun
bir asi rüzgar saçlarýný tarýyor
belki üþüyorsun kimbilir
ellerim ellerini arýyor
bir kuþ kadar yuvasýz
bir ceylan kadar ürkek
yokluðun yokluðumu sarýyor
her bahar sen kokuyor bahçemde
bulutlar üstüme üstüme geliyor
karanlýklar nakaratsýz þarký lehçemde
notasýz bir yanký giderek soluyor
ürperiyorum büsbütün
erguvanlar gurupla kayboluyor
dur bekle daha diyemezsin
bu bahar sensiz olmayacak
çiçekler sen açýyor gidemezsin
ahmet uysal - mayýs 08
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.