BEDENİM YANIYOR YOKLUĞUNDA

Benliðimi saran gecelerde
Sonsuzluða karýþmak isterdim
Bir beklentim kalmadý ki bu hayattan
Kainatýn bilgeliðinde kayboldum yine
Derinlere daldý yine bakýþlarým
Ýsmini sordum dün gece gökyüzüne
Ruhum bir boncuk tanesi misali
Sen parçalara ayrýlmýþ
O narin kollarýnla sar beni
Tenime temas eden ellerinle sev
Kucakla o saf, beyazlar içindeki ruhunla
Karanlýk bir sokakta aðlayan bir çocuk
Bir aðacýn tepesinde mahsur kalmýþ bir kedi
Seni tanýmak, öyle bir þeydi iþte
Gecenin renginde ki kutsal melodi
Derinleþtikce sensizlik sarýyor her yeri
Bir þarkýdýr kulaklarýmda pierloti tepelerinde
Kim ister karaya vurmuþ gibi bedenini
Issýz sahillere vurmak
Aðýrlaþýyor sensiz yüreðim
Her insan kendi çamurunda batmalýmý
Bak kurtulup kaçamýyorum
Yüreðimde yarattýðýn meltem esintisinden,
Hayat dolu gözlerini
Kirpiklerinin birbirine deðiþini
Dudaklarýný, yüzümde dolaþan ellerini
Bana sarýlýþýný, ses tonunu
Kokunu düþünüyorum yine
Benliðimi taþýrken derinliklerine
Sokaðýnda sabahladým yine
Nasýl olacakki haberin
Yürüyorum yine yalnýz semtinde
Derin bir nefes alýp
Kendimi senin hayaline býrakýyorum.
Narin dudaklarindan süzülen
Kelimelerini düþünüyorum
Baþýný göðsüme dayadýðýn anda
Dudaklarým kuruyor ateþinden
YUNUSCA
Sosyal Medyada Paylaşın: