ÖĞRETMENİM

Altýn,
Gümüþ,
Bronz, Olimpiyatlarda.
Dile kolay,
Mini mini öðrencilerle
El ele, diz dize,göz göze
Íyi, kötü günler geçirilen
Onikibuçuk sene,
Bronz yýl.

Yýl bindokuzyüzdoksanbir
Yaðmur demeden, çamur demeden
Íkibindört’e kadar,
Sabahýn sekizinde okulda olmak.
Sabýr ve özveriyle
Öðrencilerime bir harf, bir sözcük fazla öðretebilmek,
Baþarýlarý için didinip, durmak.
« Günaydýn » öðretmenim dediklerinde
Huzur bulmak, mutlu olmak,
Ne hoþ! Ne tatlý bir duygu.

Çocuklara, derslere, karatahtaya
Bu kutsal mesleðe hayraným.
Hastayým öðretmeye, eðitmeye
Bu dünyadan göçüp giderken.
Ne býraktýn geride derlerse?
Yüzlerce öðrenci ve temiz bir etiket.

Yeniden dünyaya gelsen?
‘Öðretmenlik’ derim.

2004-HOLLANDA
Not: Bu þiirimi (1991-2004) öðrencilerime ve 2004 Atina Yaz Olimpiyatlarýnda ülkemize 3 altýn, 3 gümüþ ve 4 bronz madalya kazandýran sporcularýmýza ithaf ediyorum.

Sosyal Medyada Paylaşın: