önce taþlar takýlýr ayaða
sonra çukurlar
daha sonra dikenli yollar
derken
sýrýkla yüksekten atlamaya gelir sýra
yani bildiðin spor
ama spor olsun diye deðil
ya da bir olimpiyat köyünde þampiyon olma arzusu hiç deðil
diyemem tabi
çünkü rakip dediðin kendindir biraz
öyle ya
kendinden çok, yanýlan ama yenilmeden yenilenen ben’ler doðar benliðinde
,,
býktým aslýnda
kendimden býktým
huyumdan
suyumdan
aynada gördüðüm ayný suratýn
surat astýran bakýþýndan
gülüþe sebep olan emanet mutluluktan
muhtaç olmaktan belki
hani kurtarýcý bekler ya insan
hep beklemiþtir
bekletmiþtir
bilmeden
bilenmiþtir baþka bir varlýðýn gölgesine
çok daðýldým
tek baþýma toparlayamam kendimi
elim baþka yerde
kollarým baþka
kalbim..sen’de
acayip bi ruh hali
saat:01,18
pencere kenarýna çirkin kuþlar
tüyleri yoluk yoluk
küpelim geldi aklýma
çiti kutusunda ne güzeldi
bir de saçlarým
dedemin elinde kör makine
karþýmda aynasýzlýk
kanardým hep
güzel olacak diye
ta ki kel birinin bana baktýðý an’a dek
iyice mallaþtým
susayým mý
hý hýý
desene yine..