Ayaz bir geceydi, Titriyordu aþk yapraklarým Sisli sancýlar etrafýmý sarmýþtý Körebe oynuyorduk yalnýzlýkla Hep kör olan o oluyordu… Acýlara g/ebe ben.
Buz daðýnda donmaktý bu madam, Lal kesilmekti bu bir mucize karþýsýnda, Bazen de, Dur diyememekti.
Islaktý feri gün’ahlarýmýn, Ene dedim. ‘’Ente’ dedi. Ene diyemeden sustum.
Gözleri büyülü bir þarký fýsýldýyordu kulaklarýma Bilmediðim bir dilden çalýyordu melodileri Sarýlmadan hoþ bir ruhla boðuþuyordum. Sonra içi içine sýðmayan düþler sardý beni Etekleri zil çalan bir masal baþladý...
Masallarý bilir misin madam. Hani sonu hep mutlu biten... Üç elmanýn düþtüðü göðü Bütün umutlarý ardýndan saklayan Kaf daðlarýný Sihirli deðneðiyle büyü yapan perileri Benim saatim hep gece yarýsýna bir kala duruyordu Bitmesin diye bu büyü. Mecnun-i aþktý bu Bilirsin Keremin neden yandýðýný Deliliðim bu yüzdendir madam... Sahi, hangi dilde aþk acý çekmekti?
Bu yüzden uzak dur madam Kötü kokar sevdamýn yanýðý Az daha uzaklaþ korkuyorum! Bulaþacak sana da bahtýmýn kararsýzlýðý...
Masallarýn hüznünde buluþtuðumuzdan beri Yangýn yeridir yürek. Sus madam sus! Dünyanýn engesini bozmaya gerek yok
Sosyal Medyada Paylaşın:
Kıyısız_deniz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.