Kesilen þah damarýmdý sanki... Ilýk ýlýk kan geliyordu hissediyordum.. Acý yoktu, sancý yok Dikiþ tutmayan kapanmayan yaralar Sessiz çýðlýklar vardýr düþlerimi aralar Ilgýt ýlgýt kan akmakta düþerken ellerim Hissetmeden ölürüm can içten içre Gözlerimdir yýldýz yýldýz parlayan Gözlerimdir kapanmadan açýk kalan. Evrenin boþluðunda sonsuza kadar Zaman akar, kan akar ... Kapatýn gözlerimi kapatýn. Arkamda kalmasýnlar. Mat oldu sanmayýn ölümün baðrýnda. Ne su durur yerinde ne bulut ne de ay Huzara erer insan ölüm yaþamdan kolay... ................ Selma Çanakçýoðlu 18 Eylül 2017 Sosyal Medyada Paylaşın:
Selma ÇANAKÇIOĞLU Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.