Aþkýna mihman olup,seyrine baktým gönül. Nehirler misali coþup,ummana aktým gönül. Canansýz bir can olmaz bu cana canan gerek. Canana kulluk edip ne canlar yaktým gönül.
Sýr oldum bir bedende,sararýp soldum gönül. Rüyalarým her daim hakikat yordum gönül. Fikrimi zayi eyleyen,bir badeyi can bilip. Bir yudum bade için canandan oldum gönül.
Burhan GÜNGÖR
Sosyal Medyada Paylaşın:
BURHANGÜNGÖR Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.