"Aný yaþa!" dedin
Yaþýyorum iþte o an/ý
Ayný an/da ben s/an/a
Sen de b/an/a baktýn
Sevmeye seni
Yüreðinden
Sonsuza açýl/an
Gözlerinde çift k/an/at
Sevgi dolu
Bir pencere býraktýn
Uçar durur artýk
Ufkunda þahl/an/an at;
An, zam/an oldu
Zam/an an ile doldu
Sevda ile doludizgin
Aþk yine yam/an oldu...
Þaban Aktaþ
16.10.2017 - 10.31
ARTEMÝS
Ýyi bir avcý
Yalnýzca avýný deðil
Býrakmadan oku yaydan
Düþürmeden tetiði
Kâlpten vuracaðý aný kollar!..
Biri demiþ ya hani
’Erkekler Mars’tan
Kadýnlar Ay’dan’
Ýnanmýyorum
Bence tam tersi!
Ah o avcý tanrýça Artemis
Kadýn savaþçý; Amazon
Fýrlatsýn da bir bakýþ
Kolaysa kurtul
Ok ile y/ay’dan!
Þaban AKTAÞ
16.10.2017 - 11.39
TOROSLAR
Ne kaoslarýn içinden geçti dünya
Hava, toprak, su ve ateþ; hercümerç
Yandý yandý söndü,
Söndü söndü yandý;
Yüz milyonlarca yýl sürdü savaþým...
Tetis tabanýndan yükseldi bu daðlar
Yanyana yürüyen boðalar
Boynuzlarý kývrým kývrým
Acýsý göðü deldi, yürüdü kervan
Alpler’den Himalaya’lara kadar...
Þimdi sessiz, kendisiyle barýþýk
Baþý duman, yaðmur, boran kar
Ezeli ebedi içimde saklý
Mazisi bencileyin karýþýk
Yüreðinden kükreyen volkaným
Ben Toroslarýn oðluyum
Huyu huyuma benzer, suyu suyuma
Özüm ateþ dolu, aþkla kaynar kaným
Daðlarýn ruhu ruhumun aynasý
Gönlüm daðlarla yatar, daðlarca kalkar
Ýstiridyeler, denizyýldýzlarý, balýklar
Nabzým daðlar ile birlikte atar
Zirvelerde fosilleþen hayat hikayem
Hep doruklarýndayým aþkýn
Yok baþka gayem...
Þaban AKTAÞ
15.10. 2017 - 16.10.2017 - 09.55
DAÐ YOLLARI
Gün boyunca daðlarý dolaþtýk
Haliyle yoruldum
Dere tepe
Hayli uzun yol aþtýk,
Eve gelir gelmez
Duþ aldým,
Geçen Pazar adaçayý
Bu hafta kekik
Daðlardan topladýðým
Karýþtýrýp demledim
Düþe daldým
Ýçtim yudum yudum
Ne yorgunluk kaldý
Ne keder
Daðlar dertleri alýr gider,
Öyle güzel ki yurdum
Aklý olan evde mi kalýr,
Hafta sonu daðlara
Yüksek yaylalara gider
Gözü gönlü
Ciðerleri temiz havada
Ormanda aðaçlar,
Dallarda kuþlar
Dost ile hoþ sohbet
Çiçeklerce coþar bayram eder...
Þaban Aktaþ
15.10.2017
Fotoðraf: Kozan Köyü, Pednelissos antik kenti