Elimi annemin eteðinden çektiðimden beri Býraktým çocuk olmayý. Oysa sokak aralarýndan yürürken bile Önümüze bile bakmaya utanan Çoðu kez de etrafýmýzdakileri göremeyip tökezleyen Biri bir þey sorduðunda bile kýpkýrmýzý olan çocuklardýk biz...
Çoðu zaman mektup zarflarýnda unuttum gülmeyi Geri iadeli mutluluklarda kursaðýmda kaldý heveslerim Þimdi günlük bir mecmuanýn konu baþlýðý olsam ne fayda Mürekkep seni yazmadýktan sonra...
Çoðu defa çoðul damlar gözyaþlarým damýndan Taþ plaklarda sesini iþitir gibi oluyorum zaman zaman Hal bu ki yine yanýltan beni ýslýk sesi oluyor sensizliðin. Gel gör ki sessiz þiirlerde medet umuyoruz kahkaha tufanýnýn.
Ne güzel bir resitaldir bu Galasýný izliyorum perdeler açýlmadan önce Sonra büyüdüðümü hissediyorum Turnalar uðrayýnca Mardin’e...
Sonra bir þiirlik ara diyorum Hayata Sana Ve kendime... Sonsuzluða bir þiirlik ara...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Kıyısız_deniz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.