DERVİŞ OLALIM GÖNÜL

Çaðýrýr Mürþidim bir huþu ile
Gönül gel gidelim derviþ olalým
Uçalým semada nur kuþu ile
Gönül gel gidelim derviþ olalým

Yamalarý söküp soyunma vakti
Beþeri dünyada uyanma vakti
Erenler içinde giyinme vakti
Gönül gel gidelim derviþ olalým

Laf söyleyelim cahil önünde
Sûkûtu bulalým kamil önünde
Derviþlik eftaldir akil önünde
Gönül gel gidelim derviþ olalým

Dervis olmuþ bizden önce varanlar
Yanarda kavrulur aþka duranlar
Ýlla hu hu desin bizi görenler
Gönül gel gidelim derviþ olalým

Gönül seni aþka varmýþ desinler
Yunus kapýsýndan girmiþ desinler
Sana yolcu bana derviþ desinler
Gönül gel gidelim derviþ olalým

Belki bekler bizi kendi halýnca
Hemen oturalým yeri bulunca
Mürþid’im duacý bana ölünce
Gönül gel gidelim derviþ olalým

Þaþýrma görünce gül cemâlini
Mürþid’in müþerref eder hâlini
Belli etme aman sen melâlini
Gönül gel gidelim derviþ olalým

Kaybolan mecnuna çölde tarif ol
Yapraðý incitme gülde zarif ol
Çýk aþkýn yoluna yolda arif ol
Gönül gel gidelim derviþ olalým

Þol denizde yüzen ak kuðu gibi
Yaslasam sýrtýmý kaf daðý gibi
Mübarek Taptugun bir baðý gibi
Gönül gel gidelim derviþ olalým
Girelim o baða ermiþ olalým


HARUN YILDIRIM

HARUNÝ YE SORMUÞLAR ÞÝÝR YAZMAKTAN USANMADINMI
HARUNÝ DEMÝÞ GÜNEÞ HER GÜN DOÐMAKTAN USANIRMI.


Sosyal Medyada Paylaşın: