Sis çökmüþ þehrin üzerine
Binalarý yutmuþ
Yokluðunda karamsarlýk da
Beni benden alýyor
Doðmuyor güneþ
Gökyüzü bana mý düþman yoksa koca þehre mi?
Geceler desen zaten zifiri karanlýk
Sensiz bu þehir ýssýz, bom boþ,
Ay da doðmaz geceme
*
Güneþi örnek aldým kendime
Her gün onunla batýyor
Tanyerinde yeniden doðuyorum sensiz güne
Hissediyorum yokluðunu her an
Çaresizim
Ölüm ile yaþam cenderesinde
Ýki direk arasýna gerilmiþ ip gibi gerginim
Bir yanýmda günahlarým
Diðer bir yanýmda sensiz anlamý olmayan yüreðim
*
Kaderin masasýna yatýrýlmýþ hayatým
Yapayalnýzým
Bilir misin?
Yalnýzlýk, gece ayazýnda
Isýnmak için güneþin doðmasýný beklemektir
Ama o güneþ hiç bir zaman doðmaz.
Yalnýzlýk
Özlediðin sevgilinin hayaliyle yastýða sarýlmak gibidir.
Ne yaparsan yap onun yerini doldurmaz
Ama yinede sýmsýký sarýlýrsýn
Vazgeçemezsin
Býraktýðý boþluðu hayaliyle doldurmaya çalýþýrsýn
*
Kahredersin gecenin karanlýðýna
Doðmayan güneþe
Onunla baþlamayan her yeni güne
Yalnýzlýk
Ayný gök kubbe altýnda olup
Ayný havayý soluyup da yan yana gelememektir
Esen her meltemde kokusunu almak istersin
Derin bir nefes alýrsýn
Aldýðýn her nefes ciðerini acýtýr
Mustafa KARAAHMETOÐLU
24.01.2017