HASRETİN HASRETİN
Hayalin düþümde karalar beni;
Varlýðý müptelam yokluk nikotin…
Gel desem alfabem yaralar beni…
Gözleri neþterim bakýþ giyotin…
Hasret sürüsünün çobaný benim;
Derdimin dik baþlý çýbaný benim;
Sabrýmýn akrebi, çýyaný benim;
Gülümser kahrýma her eziyetin…
Kahrýn ki neþ’emin aciz bilgesi;
Yollarýn isimsiz gezen gölgesi;
Yürek kalesinin son hergelesi;
Neydi ki emelin neydi niyetin…
Gönül madebimin ürkek ceylaný;
Üstüme devrilen dað heyelaný;
Kirpik uçlarýmýn savaþ alaný;
Ödenmez ömrümü versem diyetin…
Kaderim var tövbe tövbe çektiren;
Dizlerimi “yeter” deyip çöktüren;
Yüzüstü býrakýp boyun büktüren;
Yazdý raporumu yokluk heyetin…
Alnýma yazýlan ilahi yazý;
Ey kara sevdamýn dul kalan kýzý;
Ruhumda gezinin asýrlýk sýzý;
Hasretin, hasretin yine hasretin…
Ali ALTINLI – 12.10.2017
Saat: 22:05
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.