BÖYLE BİL

BÖYLE BÝL

Sonsuzluðun sahibi, Murad etmiþ “OL” demiþ,
Ruh üflemiþ topraða, canlandýrmýþ “KUL” demiþ,
Gir, kabuktan öze gir, sende seni “BUL” demiþ,

Yerleri ve gökleri yaratan bize vekil,
Ondan gafil olanýn, sonu hüsran ve sefil.

Habbeden ta kubbeye, nuru ilahî yansýr,
Aþk deryasýna dalýp, “ ENE-L HAK” diyen Mansur.
Zerrede mayalanýr, çözülmeyen bin bir sýr,

Ne fýsýldar çiçeðe, arýdaki tatlý dil,
Vahiy getiren melek, Cebrail’dir Cebrail.

Devran döner, gün döner, bahar geçer kýþ gelir,
Daðlardan yuvarlanan, su fýþkýran taþ gelir,
Yüce Rabbin izniyle, kanat çýrpan kuþ gelir.

Kâbe’yi yýkmak için hücumda Ashab-ý Fil,
Siccil denen taþlarla, helâk eden Ebabil.

Geçip giden zamanlar, gündüzlü gecelidir,
Aþk denilen muamma, üç harf tek hecelidir,
Ölüm denilen gerçek, canlýnýn ecelidir.

Ruh Allah’ýn emri, bunu sen de böyle bil!
Terk edince bedeni, alýr gider Azrail.

27. Aðustos 2017
ALÝ GÖZÜTOK

Sosyal Medyada Paylaşın: