suçsuzum,
ama suçsuzluðum cezai ehliyetimin olmadýðý anlamýna gelmez
ben,
varlýðýnda cürüm iþlemek kastý ile kalbine giren hýrsýzým..sanma
çalýp kaçmaya deðil
yerleþip taht kurmaya niyetli pervasýz aþýðým
aþýðýným
sana
dokunamasam da diyen o þarkýya da
þiddetle..karþýyým
suçsuzum,
sözlerindeki aðýr tahrik altýnda
kalbini koruma ve kollama yükümlülüðünü ihlal eden davetkarlýðýn
ve bakýþlarýndan aldýðým icazetle
girdiðim kalbinde
’yabancýlýk çekme
kendi evin gibi say’ diyen sözünün açýk çekinde
hamiline yazýlmam’’ gibiydi can alýcý tavrýn
beni,
kalbindeki iyi halimden dolayý tenindeki kör zidanlarda
çektireceðin cezadan indirim yapmayasýn diye
yalandan yere ayrýldýðým zamanlar oldu
türlü türlü bahanelerle
ki, kýnýnda bekleyen arzu
iyice bilensin
ateþin dumansýz yerinden tatsýn diye dilim
sabrýn,
selametine duyduðu baðýn sonsuz sadakatinde
çatlamadan ar, damarýndan kýlcallara yürüyüp
yüklenmiþken böyle
söyle,
hangi günah
vebalini sevmez ki böyle..