AĞLARIM
Gurbetele düþtüm gencecik yaþta
Ah benim sýlam der yanar aðlarým
Yürekte ýzdýrap, hasretlik baþta
Tüm sevdiklerimi anar aðlarým
Kederle demlendim akþam olunca
Efkarla gamlandým güneþ solunca
Sabah olmak bilmez yalnýz kalýnca
Yataðýmda döner döner aðlarým
Çýkmazdým gurbete babam olsaydý
Yanýmda dað gibi dimdik dursaydý
Ne olurdu benden sonra ölseydi
Ýçim sýzlar, her dem kanar aðlarým
Anamýn hayali gönlüme düþer
Özlem ile benliðim kavrulur piþer
Kokusun ararým yüreðim taþar
Issýz kuytulara siner aðlarým
Ben yokken yarimi vermiþler ele
Nasýlda kýymýþlar o gonca güle
Sevdiðimin yoluna ölürdüm bile
Þu gurbeti kýnar kýnar aðlarým
Sýlamýn yollarý uzar giderse
Gönül daha fazla hasret güderse
Kahýrla eririm gurbet kaderse
Derdi kederlere banar aðlarým
Ayþegül Bahçeci/Ankara
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ayşegül bahçeci Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.