Kara Yazgılı Geçmiş

Sevdayla bezenmiþ,
Aþkla yýkanmýþ bir birliktelikti bizimkisi.
Araya uzun yýllar girmeseydi eðer.
Daha kaç mutlu anýlar biriktirecektik kim bilir.

Ne vakit, ara koyduk muhabete.
Bir sandala binip yol aldýk sanki gurbete.
Deli gönlümüz meyil etti hep esarete.
Bitti, bitmeyecek olan sevdamýz.

Ýlk zamanlardaki halden eser yok.
Ýki yabancý gibiyiz, ilk kez karþýlaþmýþýz sanki.
Yüzümüzde belirmese mazi, kimsenin haberi olmayacak.
Yüzümüze bakanlar anlýyor ancak.
Buhranla sonuçlanmýþ, kara yazgýlý geçmiþ.

Yollar kýsaydý kalpte sevgi varken.
Þimdi adýmlar dahi uzun.
Her adýmda araya asýrlar giriyor sanki.
Ne kadar beklesekte umuttan bir haber.
Gelmeyeceði gerçeðiyle yüzleþiyoruz.
Bir kez daha bitiyoruz.
Yitiyoruz karanlýkta.
Geceden kovulmuþ yýldýzlar gibi.

Asýrlarý deviren aðaçlar gibi,
Duruyoruz aþk þehrinin göbeðinde.
Aþktan eser kalmamýþ bir þekilde.
Maziye özlem duyuyoruz.
Gözyaþlarýmýzla ayakta duruyoruz.
Yok kimsemiz, birbirimizden baþka.

Eskisi gibi olamayýz bende biliyorum.
Yine de hiç memnun deðilim yeni halimizden.
Bir duruþumuz olmalýydý oysa ahir zaman aþýklarýna karþý.
Gittin iþte, geride doldurulmayacak bir boþluk býraktýn.
Aldýn benden sevgiye dair ne varsa,
Kala kala hüzün kaldý senden geriye.
Ne olur onu da çok görme bana.
Sosyal Medyada Paylaşın: