DIYEMEDINIZ
Çýkmýþ gözpýnarýmdan yaþlar tutmuþ yükünü
Kirpiklerin tutamaz taþar diyemediniz
Tek söylediðiniz þey kurut gitsin kökünü
Aþýðýn aþký ölmez yaþar diyemediniz
Muradým öksüz kaldý öldüm göz göre göre
Ne yangýnlar býraktým düþürdüðünüz yere
Bu adamýn derdini sordunuz mu bir kere
Ýnsandýr hem beþer hem þaþar diyemediniz
Þafakla gün doðarken söndürdüler yýldýzý
Sana diyorum sana aþklarýn yetim kýzý
Verdiniz ellerime ben gibi dertli sazý
Çaldýkça efkarlanýr coþar diyemediniz
Ayaklarý takýlmýþ yorgun süvari gibi
Kanatlarý kýrýlmýþ suskun havari gibi
Taþlý yolda yürüyen kýrk bir harami gibi
Ferhat olur daðlarý aþar diyemediniz
Seviyorum der gibi kanadýmý çýrparak
Biraz teselli verdim gözlerimi kýrparak
Sonra intihar ettim duvarlara çarparak
Tutun iki kolundan düþer diyemediniz
Öldürseniz bile ölüsü peþinden koþar diyemediniz
HARUNÝ YILDIRIM
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.