DEDİLER - Mücella Pakdemir – Sami Biberoğulları Atışması Mücella Pakdemir
DEDİLER - Mücella Pakdemir – Sami Biberoğulları Atışması
Kimdir, diye sordum, þu Biberoðlu. “Kafa çatlak ama hastýr.” dediler. Namýný duyunca, sandým Köroðlu. “Korkma, çek kündeyi, bastýr.” dediler…M. P.
----Ben de soruþturdum þu Pakdemir’i. ----“Öter durur ama fostur.” dediler. ----Bilmem ki kimlerden almýþ emiri… ----“Gel de kuyruðunu kýstýr.” dediler…S.B.
“Denizli horozu; gaga beþ arþýn; Hemi de üç karýþ boyuna karþýn! Sola gülle atar, saðýna kurþun; Kuru gürültüdür; sustur.” dediler…M. P.
----Hatrý da mý yoktur sarýk, kavuðun? ----Diþim yormam; doldurmaz ki kovuðun! ----“Sen þu Legorn cinsi anaç tavuðun ----Boynunu kýr ya da kestir.” dediler…S.B.
Dedim: “Kaþlar çatýk; surat Firedi. Herhâlde, üç öðün sýrf ciðer yedi.” Ýtiraz ettiler, “Gördüðün kedi, Noel aðacýnda süstür.” dediler…M. P.
----Firedi demez mi çakmaktaþ Vilma! ----Sen gel de çatlama, gel sinir olma! ----Þeytan diyor þundan, yap tavuk dolma. ----“Þiþ yap hocam! Çok nefistir.” dediler…S.B.
Ustaymýþ hicivde, rivayet bu ya, Hocaymýþ, üflermiþ havaya, suya. “Madrabazýn üstü yaldýzlý boya, Astarý kapkara istir.” dediler…M. P.
----Habis düþünceler almýþ koynuna. ----Oksijen mi gitmez yoksa beynine? ----“Ýdam fermanýný artýk boynuna ----Çiviyle çak ya da astýr.” dediler…S.B.
“Kâðýttan uçakla gidip partiye, Kýrýk kalemiyle baþlar sortiye. Kýç üstü çakýlýr alýrken ti’ye; O yüzden, her günü yastýr.” dediler…M. P.
----Bilmez asla ne hiciv ne taþlama. ----Gel de sabret! Katliama baþlama. ----En iyisi yapayým bir haþlama. ----“Boþ ver Hocam! Safi kastýr.” dediler…S.B.
“Geçende top bulmuþ tek kale maçta. Rakibi hücumda; kendisi taçta. Þikede, hilede pek bir revaçta; Kitabýnda yok ki destur!” dediler…M. P.
“Mekân at pazarý; adres panayýr. Yolu çýkmaz sokak, üstelik bayýr. Düzünden kimseler görmedi hayýr; Velâkin, tersi çok pistir.” dediler…M. P.
----Deyin dostlar, neyleyim bu saf ile. ----Anlattým kendimi ama nafile. ----Dövem dedim bari onu laf ile. ----“Anlamaz ki, o bir Rus’tur.” dediler…S.B.
Kýþkýrttýlar beni; düþtüm telaþa. Ýdam cüppesini ördüm haroþa. “Bir tek sen çýkarsýn onunla baþa; Ebedî, yazmaya küstür.” dediler…M. P.
----Gýdak sesi ile doldu sokaklar. ----Pakdemir’i, belli, teneþir paklar. ----“U dönüþü yapar, az sonra gaklar. ----Onunkisi boþ hevestir.” dediler…S.B.
Meðer danýþtýðým o zevat var ya, Hepsi zerzevatmýþ, ifrite parya. Dalarak bir hýþým, soktum hizaya. “Kolaysa Sami’ye estir.” dediler…M. P.
----Gaza gelip üstada çattý; hâþâ! ----Anlamýþtý, baltayý vurdu taþa. ----Posta koymalar filan, hepsi boþa! ----“Sami hicivde reistir.” dediler…S.B.
Mücella Pakdemir – Sami Biberoðullarý
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mücella Pakdemir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.