YALNIZLIK TRENİ

Uzak yakýn demeden sitemim var ellere
Kýrdýlar kalbimizi unuttular yeninde
Giydim hasret urbamý daldým da hayallere
Yol almýþ gidiyorum yalnýzlýk treninde

Koltuklarda yan yana oturdum efkâr ile
Senelerimi saydým saçýma düþen akta
Baharý yalan sayýp kýþýn gelen kar ile
Yokluðun eþlik etti uðradýðým durakta

Dertli bir kemancýnýn ezgisini andýran
Yolu sevdadan geçen her türküye inandým
Ay vurmuþ gölgesiyle geceyi kýskandýran
Gözlerinin rengini yol arkadaþým sandým

Bugün mesafelere yine kafa tutmuþum
Aþýlmaz sandýðýmýz daðlarý izliyorum
Gülmenin baþ harfini farz etki unutmuþum
Akmayan gözyaþýmý yollara gizliyorum

Felek yazmýþsa eðer nasýl yok sayacaðým
Beynime kazýnmýþken paslý demir raylarý
Meþru bir ýstýrabýn sesini duyacaðým
Çýkarsam hayatýmdan sensiz geçen aylarý

Yoklarým bir kenarda kaybolmuþum varlarda
Ben ki karamsarlýða umudu ekleyenim
Yüzlerce sima olan ha bu soðuk garlarda
Ne yolcu edenim var ne de bir bekleyenim

Ayþe Kadýoðlu Yýldýz



Sosyal Medyada Paylaşın: