Ölüm, yalýtým ve özgürlük Üç aþama seninle hayata tutunmak Ölüm; varlýðýnýn da, yokluðunun da adý Yalýtým; Isýl iþlem görmüþ sanki kalbim, hep sana yangýn Özgürlük; sana koþarak geleceðim günün sabahýdýr. Sana yaklaþtýkça uzuyor yollar Arkama saplanmýþ iðneler gülüyor Kaç mendil ýslattý gözleri? Aðýzlarýnýn salyalarý akýyor Hoþuna gidiyor vuslatýn, kavuþamayacak oluþumuz... Gözlerimde resmin, ne yana dönsem yokluðunun hissi... Makyajsýz sevdiðimi bilirsin Ýçime akýttýðým gözyaþlarým deðiþtirmedi rengimi Bir kitabýn ortasýnda kaybolmuþ harfim okumadan geçtiðin bir ’ben’im Bu sabah sekiz renkliydi gök kuþaðý Mutluluðun rengini vermiþsin Lilâ parlýyordu cila gibi Tüm meyvalarýn rengi deðiþmiþ Siyah - beyazla arkadaþ olmuþ Kýrmýzý, kýzdýrmýyor artýk boðalarý Bize de güler mi güneþin rengi?..
Levlâ Sosyal Medyada Paylaşın:
Levlâ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.