Aþk önce Ýstemekti. Zor olaný sevmek imkansýzý istemekti. Aþk yaþadýðým vu küçük odada her þeye senin resmini çizebilmek, Yaþayabilmekti senli kocaman hayalleri. Tutup düþlerin elinden her gece sana gelmekti. Aþk aniden sýçrayarak uyanmaktý uykularýmdan.
Ve bilmekti uzaklarda adýmýn söylendiðini. Uzaklarda olduðunu bile bile duyabilmekti seni ve sesini Aþk buydu iþte. Sustuðumda bile gözlerimin anlattýðý þeydi. Sonrasý uzun çok uzun bir yolculuktu. Daha Sonrasý mý.?
Daha sonrasý nasip. Her þeye raðmen seni sevmek güzeldi. Çok özleyeceðim seni günahým. Belki bir gün konuþabiliriz her þeyi. Ýncitmeden anlatabiliriz birbirimize ve kendimize her þeyi. Belki bir gün bir yerde karþýlaþýrýz be sevdiðim... Sosyal Medyada Paylaşın:
Siir_yureklim Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.