BİZ ZAMANSIZDIK

Sen imkânsýzdýn
Karanlýkta açan papatyalar gibi
Geceden bir dileðinle taþtýlar
Nefesinden beslendi sessizliðin
Sen uzaklardan bakýnca
Kocaman oldu karanlýklar
Adeta geceye siyah karýþtýrdýlar
Gün’ü geceyi alýþtýrdýlar
Zamansýzdýk biz
Bir adýmla deðil, sevdiðim rengi kullandýlar
O gözlerine bakýnca nedenini anladým
Zamanýn sihrini içimize akýttýlar
Yoruldum,yapraða yetmez gücüm
Bilirim hep tazedir gülüþün
Fakat ben eskidim,ben deðilim
Haydi tut ellerimden
Papatya bahçelerine bir yudum su dökeyim
Dudaklarýmda erisin dudaklarýn
Karanlýðý seyret
Gözlerin önüne hepsi senin
Ben imkânsýz sanýrdým
Seninle bir günde bir ömür geçirdim
Gözlerime bak
Koyunca baþýmý yastýða sen geldin aklýma
Gözlerim kapanýnca döndün siyaha Pencereden esen rüzgar
Sokaðýnda yanan lambalar
Göðe yayýlan bulutlar sabahý etti
Seni koymadý kollarýma
Bir yudum su içtim
Sular gibi aktýn damarlarýma
Kokunu ta buradan içime çektim
Neye yararmýþ güneþ
Yaðmurlar olmadan neden var bulutlar
Nedensiz miydi sessizliðim
Gel,bir kaç kelimede sen anlat


Sosyal Medyada Paylaşın: