belki bilemem
bir kadýn deðdirse ayaklarýný..istanbulun suyuna
ne hissettiðini
ya da bu histen yola çýkan þairin..gözlerini kapatýp
hissettiklerini
ama
sözcükleri eðebilirim, kalbine amade
sonlarýnda üç nokta beliren cümlelerden gemi yapýp
yüklerim anlamlarýn cümlesini
kývrýla kývrýla akar sakaryadan
taa istanbulun surlarýný aþýp
kalbinin kýyýsýna
mevsimini þaþýran çiçekler toplar ellerim
derilir güz
dürülür son baharýn envai sarýsý
dersin ki
bunlar benim için
derim ki
he caným
kalbin iç’im
yürürüz sonra
bir kýrmýzý ýþýðýn durduran molasý
bahanesi olur ellerin
tutuþup..bir daha býrakmamaya
sen
istanbulu anlatýrsýn yol boyunca
ben
istanbulu anlatan sana b’akar
anlarým
bir kadýnýn suya deðen ayaðýndan çýkan sesin sýrrýný
denize nazýr kaldýrýmlar uzar ardýmýzda
dalga sesinin sindiði bir kayanýn
diðer kayayla buluþamadýðý aralýkta
yer açýp kendimize
soluklanýr dudaklarýmýz
sana sakarya taþýdým sevgilim
denizin tuzunu
arzunun nemiyle karsýn diye dudaklarýn
ve karýþsýn diye dudaklarýmdaki öksüz acýya
güz sarartan sancýlarýma iyi gelsin diye boynunun kavisi
çok çektim
hadi
at þu simidi denize
martýlar bayram etsin
susamlar yapýþmýþ aðzýnýn kenarýnda
uslu dur biraz
hah tamam
hadi devam edelim..