AFETZEDE...
Sen benim gündüzümdün,
Dünyama ýþýk saçan,
Sen benim gecemdin,
Karanlýklarýmý aydýnlatan,
Sen benim her þeyimdin,
Hani o talihsiz günde gidip gelirken,
Sesini duyunca yaþama geri döndüren.
O gün bu gündür özlemin kavurur beni,
Sesini duyamamak, yüzünü görememek,
Hele nefesime nefes veren kokunu hissedememek,
Çok zor geliyor artýk bana,
Beni unut bensizliðe alýþ mý demek istiyorsun anlamadým ?
Dillendiremediðin þeyi düþünmemi mi istiyorsun ?
Benim için yanma mý diyorsun?
Çok geç be güzelim ben zaten yanmýþtým,
Seni ilk gördüðüm anda iliklerime kadar tutuþtum,
Kurtarýlmayý bekleyen bir afet zedeyim hala,
Haftalar, aylar yýllar oldu ya gel,
Ya da bana benden aldýklarýný geri ver,
Bu þekilde yarým yamalak yaþamaktansa,
Ve beni birazcýk olsa sevdiysen,
Geçmiþte beni almaya gelen Azrail e,
Lütfen adresimi tekrar veriver.
Zafer Özcan-(03.10.2017)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.