Gönlümü için için yakar hicran ateþi, Bunca seneler geçti, neden hâlâ sönmüyor? Bahtýmý aydýnlatan, söndü aþkýn güneþi, Mutluluk artýk hayâl, giden geri dönmüyor…
Sanki bir rüya gördüm, uyandým bitiverdi, Hiç bitmesin isterken, o günler sona erdi… Birazcýk mutluluðu, kader bana çok gördü, Mutluluk artýk hayâl, giden geri dönmüyor…
Sýzým sýzým sýzlýyor kâlbimde ki yaralar, Hekim diyor ki bana, ancak ilaç yâr da var… Aðyar acýr hâlime, neden anlamaz o yâr? Mutluluk artýk hayâl, giden geri dönmüyor…
03.10.2017 ERMAN ULUSOY /KIRKLARELÝ
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ermanulusoy Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.