Ümmüzer
kýrýldýðým yerin inkarýný devirdiðinde yüzüm
yüzüm yüzünden eskiyordu
bin fersah hýncýyla baðladýðým dilimin köleleri
vuruluyor birer birer
ah yüzünden doðrulduðum ay suyu
ümmüzer
inciniyor hitabemin irkilen harfleri
sana uzak bir diyarýn soluðuna baðlanmýþ harflerimi yitirdim
nicedir öyküye sýrt düþmüþüz
unuttuðun hikayenin sýrdaþýna
dengesiz hitabýnda
kayboldu buhran
devrildi makam
fikrimin telaþýndan ötre
rüzgar giyindi gecenin elleri
ve soyundu hýncýmýn yüzü
nuruna düþende
ey ümmüzer beni baðla
baðla ki
bir teberru akþamýna
yýldýz doldursun
kirpiklerin
baktýðýnda yerin göðün
ihsanýna
ey ümmüzer kýrýlgan yanýmýn kýrk ikindi nushasý
yolumun ayrýlan goncasý
þimo
sinan þeker