Gecenin kızıllığı

Gece ;

rüzgâr
gölgeleri
yelken gibi þiþiriyor
her þeyi söküp atýyor
yerinden

sokak lambasýnýn korkak ýþýðýnda
boþ yere arýyorum umutlarýmýzý
rüzgar nostaljik kuytu iskeleleri aþýp
uðultusu ile mor geceyi savuruyor

...mavinin karanlýk tarafýna

belki de nefessiz kalmýþtýk
tek kiþilik hücrelerde
belki kaçmalýydýk
tek kiþilik yelkenliyle
eflatun bulutlara doðru

veya öncelikle ;
korkularýmýzý yenmeliydik
hangimiz zafer yaþamýþýz
maðlubiyetin
tasasýný çekmeden

rüzgar ;
özgürlük kadar özgürleþtirici
o da þimdilik

dikkatle daðlara týrmanýp
rotasýný izliyorum yelkenlerin
bu mavi deniz sessizce
bunca yýldýr oracýkta duruyor
sanki vazgeçmiþ dalgalarýndan

nazlý nazlý mehtap düþerken
küreselleþme canavarýnýn
kollarýna
yeni bir hikâyeyi tasarýmlýyor
uykumuzdaki hürriyet girdabý.


Suskun //
Sosyal Medyada Paylaşın: