MUHTEREM...
Yaþýn geldi elliye, büyüdüm sanýyorsun
Kýrk fýrýndan daha çok, ekmek gerek muhterem
Olgunluk tutumdadýr, her yöne dönüyorsun
Sefa için cefayý çekmek gerek muhterem
Kulaðýnýn dibinden gelen sese aldanma
Duyduðuna inanýp körü körüne yanma
Korkarým ki iblistir sakýn melektir sanma
Olaylara tarafsýz bakmak gerek muhterem
Ýþte onlar üflüyor kulaðýna durmadan
Kanat takmýþlar sana sen farkýna varmadan
Uçuyorsun göklerde nasýl diye sormadan
Bilmek için göz nuru dökmek gerek muhterem
Diyorlar ki kötüdür sana benzemeyen kul
Bunu diyen ihtimal, görmemiþ edep, okul
Þunu baþarmak için yeter vasati akýl
Önyargýyý kökünden yýkmak gerek muhterem
Alim deseler sana baþýn göklere ermez
Tökezleyip düþ de bak kimse halini görmez
Yaratýcý kuluna bedava bir þey vermez
Meyve için fidaný dikmek gerek muhterem
Ýki kere iki hiç nezdinde dört etmiyor
Mümeyyiz olmak þarttýr, reþit olmak yetmiyor
Çatal kazýk nedendir vursan yere gitmiyor
Yanlýþ nedir, doðru ne, çakmak!! gerek muhterem
Ayaðýn yere bassýn, toprak olsun kaiden
Gelen kalmaz burada, geri dönmedi deden
Ýyi anýlmak ister gerçek dünyaya giden
Gönüllere sevgiyi ekmek gerek muhterem
29.09.2017
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.