Sabah güneþi ile sevinir bedenim. Ruh da o kutsal benlik doðar.. Ben diyorum söz yetmiyor . Ve umanlara kanatlanan o kuþ yükselir duygu dünyamda. Hani Arzýn ve arþýn sahibidir, bende seni var eden.. Ve kendi kendime söylüyorum iyi ki varsýn diye... Geliþin güneþ misali ýsýtýr sol yanýmý.. Hani diyorum hüzün Deryasýnýn dalgalarý ile hayata kalmak için verdiðim o amansýz kavgada, tutunduðum o sen dolu yanýmla merhaba diyorum güne. ve o kutsal nefes.! hani ciðerlerime dolan o ýlýk nefes gibi seni çekiyorum sol yanýma yeniden. Hücrelerimin içinde sen ile tutunuyorum ömrün geri kalanýna. Sessizlik gecem olabilir. Ama giderken bende býraktýðýn yüzündeki tebessümle o insan yanýnda sabaha nöbet tutar seni seveni yüreðim. Korkuyorsun biliyorum fýrtýnalara eyvallah etmeyen o savaþçý inancýmdan. .. Evet yüzümün de sözümün de maskesi, makyajý yoktur. Hani yaþarken Erce, giderken iffetle ve çocuksu bir tebessümle hakka yürümektir son arzum. Þiir Kamil Üci Sosyal Medyada Paylaşın:
Kamil üci Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.