Ömür; Meçhule akan, nehir Gelindir, süslenir daðlar, Gökyüzü, ister mehir, Yarin gözleri, kömür. Aþkta geçmez tehir Ayrýlýðýn oku zehir Uzakta bir çoban aðlar. Mecnun, rüyalar görür. Veysel, sazýn telini baðlar. Eylulde papatyalar ölür. Kaçkardan baðýrýr, Deli Bekir. Peribacalarýna sesi gelir. Kýrýlýr tüm aynalar Göç eder, mekansýz turnalar Kýrýlýr bir kelebeðin kanadý Olduðu yerde düþer. Ölür! Devam eder güneþin saltanatý Ateþini kýzýlýrmak söndürür Ay parlar alabildiðine Gece kulak asmaz Keremin Aslý’yý sevdiðine Rüzgar esmez Bi ufak raký efkar kesmez. Aþk baþýný döndürür. Sevdan çöker imiðine Ve hikaye bitmez.....
II/.. Zaman erir avuçlarýnda Gözlerinden yaþlar gelir Bir kum saatidir sevdan Melekler ellerini verir Ve hayaller merdivendir Dümeni kýrar kaptan Kimsesiz bir adaya gelir Ufukta gözükmez liman Aþk çaresizdir...
III/.. Ferhat türküsünü söyler Okyanus fýrtýnaya gebedir Laleler baðdaþ kurup dinler Diz çöker koca daðlar Ketumdur aslýnda bülbüller Dicleye karýþýr Fýrat Urfaya yaðmur yaðar Yinede susuz kalýr güller Onun içinmidir bilmem, Çok yalan söyler hayat. Uzakta bir köy var Görmem. Körmü oldum? heyhat! Gökyüzünde uçurtmalar Palandökende diz boyu kar Benimse yüreðim yanar Söndüremem..... Sosyal Medyada Paylaşın:
volkan aydemir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.