VUSLATA ÇEYREK KALA

akýtýyor yüreðimin duvarlarýndan hüzün selini
bilinç altýna yerleþen hayallerim

sen olmasaydýn
asacaktý boþ hayaller boynumdan
iþte bu yüzden hapsettim kendimi
karanlýk odalarýna yüreðimin

duvar sývasý gibi döküldüm
gönül duvarlarýndan
þimdi arýyorum esrik rüzgarlarda
bir týnýsýný sesinin

içimde bir keman aðlar
yüreðimde hýçkýran bir deniz gibi
sustur yüreðim içindeki hýçkýran denizi
sus uyandýrma üryan gecelerimi

ayaz iklimlerin tapýnaðýnda
dökülüyor duygularým
gecenin yer altý ýrmaðýna
sürüklenip hayalinin ardýndan

oysa
vuslata çeyrek kala
kýrýldý göklerde ne varsa
yandý maviler
savaþan yýldýzlarla
damgasýný vurdu zaman
sensizliðe mahkum etti kazara

HÜLYA ÇELÝK
Sosyal Medyada Paylaşın: