Seninle çýktýðýmýz yolun sapaðýnda Ayrýlýk mührünü vurdu Birbirimize ulaþacaðýmýz yollarý Çekiþtirdi temmuz En yakýcý alevlerle mevsimine veda ederken aðustos Merhaba dedi eylüle Ve,biz yeniden doðduk
Sakýn ha dokunma, laf söyleme eylüle Sana geleceðim yollarý makasladý güz rüzgarýyla Yapraklarý diri tuttu dallarýnda sararýp solsalarda Aþklara hep þahitti Ve aþka dair mutluluklara En güzel duygularý yeþertti Dökülen yapraklarýn ardýndan Geçirmedi hüznünü yol edip sol yanýmdan
Bahar kesitlerine Kýt kanaat banarken tomurcuklarýný Güzü doðurdu eylül
Ve, güz astý hüzünleri boynundan Sarý sevi aðaçlarý Uzattý yapraðýný tan çiçeklerine Kol kanat gerdi Bir ateþ topu gibi Yuvarladý hüznü Eylül
Göç’üne izin vermedi Derin aþk duygularýn Kýþ menekþelerine Kucak açarken eylül
HÜLYA ÇEÝK
Sosyal Medyada Paylaşın:
Sabahat çelik Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.