BİZİM İNSANLARIMIZ..

BÝZÝM ÝNSANLARIMIZ.

Onlar bizim insanlarýmýz
Elleri nasýrlý
Yüreði kýrk taþtan geçip giden su gibi temiz
Bakýþlarý buðulu gözleri cam gibi saydam
Sýrtýný topraða dayamýþ
Bir çýnar dalý gibi
Ben gibi sevdikleri belli
Bu ülkeyi
Kahrýndan daha büyük öfkeleri
Çapayý vurduklarý topraktan belli
Derin
Derin
Aramak bulmak için topraðýn sihrini
Pamuk toplayan kýzlar
Analar oðullar
Bostan kýranlar

Kat kat saklýyorlar
Ýçlerinde dertlerini
Her gün bir yaprak bir yaprak daha
Üstütte sarýnan lahana gibi
Toprakta saklanan yumrular gibi
Gün geçtikçe büyüyor içinde urlar
Topraðýn kutsallýðýna bilmeyenlere inat
Onlar ben gibi köylüdür
Köylüm topraðýn efendisi:
Olmasada üstünde bir karýþ tapulu yeri:
Aþký toprak
Ekmeði toprak
En son gideceði yari kara toprak!!

II

Vakit gün batýmý
Eylül sarý
Þose yoldan geçiyor
Ardý ardýna eski massey ferguson traktörler
Kasalarý týklým týklým ýrgat dolu
Kimi atlý kimi yaya yollar boyu
Çiçek bahçesi gibi
Baþlarýnda yemenileri
Allý pullu boncuklu
Henüz yanmadý karþý daðlarda yörük köylerinin ýþýklarý
Çoluk çocuk
Günü bitirmenin sevincinde
Yanýk türküler dillerinde
Bir gün gibi geçer bizim insanýmýz
Pamuk tarlarlarýndan bembeyaz güller arasýndan
Baþýna taç etmiþtir
Yorgunluðu yoksulluðu
Çocuk ruhlu
Keserle yontmuþtur tuncu
Saçýný süpürge etmiþtir analar
Yeter ki; göðsünde uyuduðu ana gibi vatan olsun!
Yeter ki; kekikli daðlarýnýn baðrýnda
Ocaklar sönmesin
Her çilenin baþ kahramaný bizim insalarýmýz

Nurten Ak Aygen
30/09/2016
Sosyal Medyada Paylaşın: