bazen þaþýyorum kendime
uzaklarda bir yerlerde birilerinin adlarý
mýh gibi çakýlý duruyor aklýmda.
oysa; unutmak istiyorum
bu gün doðmuþum gibi naflle
aðýtlarla dolu aklýmýn hücra köþeleri.
adýmý hiç sayanlar
hiç oldular içimde desemde inanýr mýsýn
düþtükçe aklýma bütün dertler
gün bu gün gibi sen bana aldýrma!
ben emek iþçiyim
yani dert babasýyým anlýyacaðýn
küçük sevinçlerimin içinde
akar durur ýrmaklarým
çaðlayanlarým...
26.09.2017
II
mevsimler rüyalar gibi geçti.
bir anda yokoldular. görüyorsunuz. rüyalar:
koskaca bir dünya bir kaðýt parçadýna sýðdý.
herþey birbirinin benzeri
ve giderek herþey bir hiçliði doðru.
gelir gelmez gerçekle yüzyüze,
kapanýr kapýlar yüzümüze; ey sevgili,
uzak düþeriz birbirimizden artýk aklýmýzla;
çekip alsýn bizi yýllar, mucize dolu cazibeden:
iz kalmasýn ardýndan acýlarýmýzý dindirdiðimiz
avuntudan.
yine sonbahar, bir yýl daha soldu.
yine ömrümüzden dökülecek sararan
yapraklar
saçlarýnýn kýrlarýnda...
28.09.2017
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.