Kırdın Belimi

kýrdýn belimi kýrdýn
yakýp ciðerimi yürekten vurdun
hesapsýz sýnýrsýz sevdamýn kýzý
karanlýk gecelerimin seher yýldýzý
neden ansýzýn çekip gittin
beni böyle tek baþýma býrakýpta
sen kimin oldun
bilmiyorum gittiðin yerde ne buldun
ama þunu iyi bil unutmaki
sen benim geçmiþime geleceðime
tüm varlýðýma bir darbe bir vurgun oldun
oysa
bir dünya yaratmýþtým seninle
seninle baþlayan seninle yaþayan
gidiþin bir kasýrga bir tufan oldu
tersine dönderdi yok etti her þeyimi
tek varlýðýmý seni periþan derbeder etti beni
ne haldeyim ne durumdayým bilmiyorsun
dümeni kýrýlmýþ rotasýz bir gemi
sürüklüyor dalganýn gücü rüzðarýn yönü
parçalandýkça parçalanýyorum
daha hýzlý daha güçlü vuruyor
parçalandýkça parçalarýmý ufaladýkça ufalýyor
çýrpýnmak tutunmaya çalýþmak boþuna
kudurmuþ kasýrða bakmýyor gözlerimin yaþýna
bir zaman sonra ya yoruluyor ya duruluyor
sessizleþip sakinleþerek yok oluyor
artýk gün aþmýþ akþamda oluyor
mehtap ne kadar güzel gök yüzünde
þafký vuruyor denizin suskun sakinliðine
tatlý hoþ bir mehtap esintisi yayýlýp okþuyor denizin yanaðýný
bir tatlý tebessüm sanki dalðalarla sahil boyuna doðru
param parça parçalanmýþ savrulup daðýlmýþ duyðularýmý
kumsallara doðru götüren gezintisi

diyor ki kölecioðlu eðer merak ediyorsan
gidiþinle ne yaptýðýný kölecioðluna
uðra en yakýn sahile bak dalðalarýn son bulduðu
getirdiðini býrakýp döndüðü yerlere
iþte oralarda görebileceðin en son görüntüsü

Ahmet kölecioðlu 2004
Sosyal Medyada Paylaşın: