Bu aralar, Hangi þiire dem vursam Gidecek yeri kalmýyor kalbimin. Göðsümden ölü kuþlar azad ediyorum gök yüzüne. Ellerimde yýrtýlmýþ mektuplar, Satýr sonlarýný yakýyorum. Bütün hikayeler ayný. Kýrýk, Ve yalnýz..
Adýný yazýyorum her satýr sonuna. küflenmiþ bir elmayý ýsýrýyorum uzun zamandýr Bir ateþe deðiyor ellerim Yüzüm kül renginde. Hiç bir iz eskisi gibi deðil Yorgun parmak uçlarýmla Cam kýrýklarýna basýyorum durmadan. Bir gölge izler gibi Beyaz bir elbiseyi giyiyorum Hiç bir þey dokunduðum gibi masum deðil Yaðmurun sesi Ve yarým kalanlar Hiç bir þey
Þimdi daha acýlý bir kalp var göðsünde Yüzüme deðiyor gökyüzü Ve bu yaðmur Yüzümün atlasýnda iz sürüyor...
Özge Özgen
Sosyal Medyada Paylaşın:
Özge Özgen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.