AYRILIK VAKTİ DOSTUM...
geçen gün seslendim ardýndan dostum,
az bakýp öz bakýp ardýna bakmadan gidiþini izledim,
içtiðimiz çay misali sen de bittin dibini bulunca,
eee dostum nasýlda bitti deðil mi gençliðimiz,
cebim boþalýnca gördüm puþtluðunu,
babam ne de güzel anlatýrdý dostluðu;
dostluk arkadaþlýktan daha güzeldir,
yeter ki dostluðunu paylaþmayý bileni koy hayatýna...
þimdi sahtekarlýðýný izliyorum yalnýzlýðýmda,
iþin iþime düþünce hatýrladýn,
oysa sen içime düþünce bir aðrý hissediyorum,
sarýlýrým seni hatýrlatan her þeye,
gezdiðimiz sokaklarda gezmiyorum artýk dostum,
ve arkadaþ bana her þeyi sen öðrettin,
düþtüðüm zamanlar da üstüme basanlarý,
zor zamanlarda büküldü boynum,
baþýmý yaslayacak bir omuz sen olmadýn dostum,
þimdi kime kaynýyor dostluðun bilmiyorum,
artýk meyhanelerdir dostluk yolum,
biliyorum hiç bir þey doldurmaz arkadaþlýðýmýzý,
o yüzdendir ki iki kadehte dostluk arýyorum...
artýk ayrýldý yolumuz,
sen sen kaldýn,inan yolum çok uzun,
ayrýlsak bile kopmayacaðýmýzý biliyorum dostum,
ama iþte ta ki senden düþtüðüm dost çukuruna kadar...#ÞAÝRbaz
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.