Uzaklaþtým kendimce kedimden Býraktým artýk senli düþleri bir köþeye Bir daha anmamacasýna Yalnýz gecelerimde çok istedim ölmeyi Kefenlemek istedim bedenimi Çünki,ben sevmiþtim seni Belki de ben böyle mi sanýyorum Durulmayan,ceylan bakýþlý gözler Bu gece en hüzünlü þiirleri yazabilirim sana Ne varsa içimde aktarabilirim Ben seni çok sevdim biliyor musun Gözlerine baktýðýmda Gülüþündeki sýcaklýðý yüreðime salýyorsun Güneþ gibi dünyada doðdun Ýçimdeki buzlarý erittin Yazmak istediðim çok sözler var Þimdi olmalýydýn yanýmda Sol tarafýnda bana yer ayýrdýn Bana güven verdin Dinmeyen hasretimi dindirdin Hüzünlerim had safhada Geceler de çok uzun Ben öyleyim ne de eski geceler öyle Sesim arar rüzgarý,sesini duymak için Þimdi kimbilir kimin ellerinde elin Üþüyordur bensiz aydýnlýk tenin Sonsuzluða uzayan gözlerin kime bakýyor Umutlarýmýn yol aldýðý okyanuslar da Bir gülüþüne teslim ettim gözlerimi Kulaklarýmý týkadým içimde ki seslere Gönlümü en derin dehlizlere attým Kendime öyle bir yer beðendimki Senin olmadýðýn uzak yerlerde Beni terk etti benliðim Kaçtý çok uzaklara El açtým semaya Düþlerimi diledim tanrýdan... Karanlýk yastýk altý düþleri Kefenlemek isterim bazen kendimi Yüreðimde ki sýrlarýmla Düþüyorum cehennem çukurlarýna... Ýnce bir köprü var önümde Kýlýçtan keskin, senden daha ince... Merdivenler var, gözümün önünde... Ýndikçe bitmiyor merdivenler Gök ateþe yanmýþ,kalmamýþ mavilik... Ayaðýmýn dibinden denizler çekilmiþ Dalga vurmaz oldu kirpiklerime Uzak diyarlarý yakýn eden umudum yok O da kaçmýþ seninle birlikte... Kara kýþ kapýda Yaðmurlar yaðmaya baþladý bile tenime... Varsýn yaðsýn yalnýzlýk odama Ben alýþtým zaten sensiz ölümlere Y.szgn
Sosyal Medyada Paylaşın:
PAMUKŞEKERİM Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.