Sözün Özü-8

BAKIÞ AÇISI

Ayný pencereden bakan, hep ayný þeyleri görür
Millet daðlarý aþarken, o olduðu yerde yürür

DÜÞLER BÝTÝNCE...

Sanma ki kiþioðlu iþler bitince ölür
Hakikatte her insan düþler bitince ölüm

SEFERÎ

Ölünce uyanýrýz, yaþýyoruz rüyada
Sonsuzluk yolcusuyuz, seferiyiz dünyada

YARIM ASIR

Ömür kemale erdi; yaþ yarým asýr, elli
Teselliler garipten ummaktadýr teselli

KÖRDÜÐÜM

Kördüðüm olmuþ hayat, kim çözer bu düðümü?
Sorun bakýn aynalar görmüþ mü güldüðümü?

(N)AKIÞ

Alnýmdaki çizgiler, hepsi ilâhî nakýþ
Zaman yekpare zaman; sonsuza sýrlý akýþ

TESKÝN

Zaman bir Zülfikâr’dýr, iki tarafý keskin...
Teselliler beyhûde, eylemez beni teskin

ÖMRÜN SEFASI

Yokuþlara týrmandýk, ömrün sefasý bitti
Kimi kaldý geride, kimisi önden gitti

M. NÝHAT MALKOÇ


Sosyal Medyada Paylaşın: