Sizden baþka kimim var kim çekecek nazýmý
Kim nasýl çoðaltacak eksiðimi azýmý
Cemaatle bir olup cenaze namazýmý
Ben daha ölmemiþken kýldýlar babacýðým
Aradým bulamadým insanlýk nerde hani
Konuþsam asi derler küsüp sussam yabani
Her biri birer cellat umut katili cani
Göðümden güneþimi çaldýlar babacýðým
Yeþerir mi aðacým kuþ konar mý dalýma
Çölde kürek çekerken su dolar sandalýma
Dost bildiðim insanlar zehir katýp balýma
Her günümden bir ömür aldýlar babacýðým
Ýnsana kötülüðü yapan hep insan dölü
Arsýzlýk had safhada insanlýk desen ölü
Dolup dolup taþýyor içimdeki dert gölü
Ben aðlarken onlar hep güldüler babacýðým
Bilsen nasýl yoruldum beklemekten yarýný
Her sözcük jilet olup kanatýyor kýnýný
Kalbimi hedef alan mutluluk akýnýný
Çevirip uçuruma saldýlar babacýðým
Unutmuyorum elbet neredeyim ben kimim
Onlar istedi diye deðiþmez ki iklimim
Bazen bazý þeyleri görme diyor hekimim
Perdemi gagalayýp deldiler babacýðým
Duyuramam sesimi baðýrsam avaz avaz
Bahçemi talan etti fýrtýna yaðmur ayaz
Yüreðime sus dedim ellerime ise yaz
Begonviller renk döküp soldular babacýðým
Sýrtýmdaki bu hançer zamana koca bir yük
Yelkovan aðýr aksak akrebin beli bükük
Pýrlantayla ölçülmez kýymeti öyle büyük
Diktiðiniz zambaðý buldular babacýðým
O zambak ki umudun bembeyaz neferiydi
Karanlýk gecelerde gözlerimin feriydi
Nankörler ordusunun ilk ve son zaferiydi
Acýmadan kökleyip yoldular babacýðým
Elimde kazma kürek bir de zambak soðaný
Katledilen umudun bana son armaðaný
Ýki oðlum el ele taçlandýrýp bu aný
Gözlerimden yaþýmý sildiler babacýðým
Hicran Aydýn Akçakaya