Zýpýrýn biri bir gün oturmuþ tahta banka
Birazcýk eðlenmeye bekliyormuþ birini
Düþünmemiþ sonunu niyet sadece þaka
Fark etmemiþti belki ahlakýnýn kirini.
Engelli bir vatandaþ bastonuna dayanýp
Geliyormuþ zorlukla baston da kayýyormuþ
Zýpýr bir çelme takmýþ adam kendinden sanýp
Bu zavallý haline sövüyor sayýyormuþ.
Zýpýr gülerek demiþ; “ bastonuna lastik tak
Rahat giderdin belki sendeleyip kalmazdýn”
Anlayýnca durumu adam demiþ; “bana bak
Baban lastik taksaydý sen de þimdi olmazdýn!”
Not: masallar ve fýkralar anonimdir, deðiþtirmek, modernize etmek, güncellemek suç deðildir. Sýkýldým bu dünyada yaþamaktan artýk gülümsemek ve gülümseyen insanlar görmek istiyorum.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
AFFET BABA DESEM Kİ... KARA GÖZLÜM RİCA EDERİM BAYIM YAKARIŞ SAÇLARIN, AH O SAÇLARIN! HEY BİNGÖL, YAYLA DERE! SARMAŞIK VEZN-İ AHAR MEHMET’İM