düş bozumu..

ruhuma sinmiþ olan
yokluðunun
düþ bozumlarýndan
geçiyorum

perdeleri çekilmiþ odalarda kaybolan
gün ýþýðýnýn
geride býraktýðý tortuyu siliyorum gözlerinle
sana bir rüyanýn tabirini yapýyor olsam
hecehece

ayak tabanlarýný
toza ve topraða çevirip
geçip gitmen mühim deðil
sirenler içinde
ve farlarý gözünü alan
þu devrik cümlelerin
hasret/hararet
kokuyor

bulutlara sýðar mý diye saklayýp durduðun
avuç içlerinden
dökülen
þimdi kum.
bir
zamAN.

odalarýn daðýnýk hallerinden geçiyorum

sokaðýn bütün çýkmazlarý
çukurlarla kesiþiyor
ve
düþüp düþüp
göç ediyorum
yüreðinin boþluðuna ki

sýrtýmda
kelebeklerin
kozasýný taþýyorum

havalanýyor
ve onlarda göç ediyorlar
hiç gelmedikleri yerlerden

mevsim
eylül
mevsim
göç
mevsim
boðazýma takýlan
bir kelime.
mevsim sen
ahh sen.
bir bilsen

zamAN gibi geçiyor...


(...)







Sosyal Medyada Paylaşın: