çok yön esen duyulmuyor gözler karýþan saçlarýn toz yolu bir harf diyemedin katýþan sabaha eremeyecek gölgesinden ete kemiðe bürünen
uzadý boyum zafer senin dedim say dedim avuç çizgilerine konuþaný duydum uzaðý kölen oldum eðittin demir atlarýn ateþ yelelerini yýldýzlara koþan oldum sudan diller yaratýlmadý unuttular ayak izi deðmemiþ toprak kitaplar zamanýn kan deðmemiþ yeþilinde insandan yanýlgýyý anlatan ne mavi keþfedilmemiþ yüzler
gölgende o kadýnýn siyah ruj dudaklarý seni düþünüyorum bütün sessizlik kahveli bakýþlar kadar masum sabah öncesi iþlenilecek güneþli günah ilk ýþýða büyüyecek çocuklarý cennetten dönmeden öldürelim
0053
Sosyal Medyada Paylaşın:
patagon Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.