ANNE

Bilmem ki hayatýn zoru ne benle
Hergün yüreðimi deþiyor anne
Üzülme olur mu dertleþsem senle
Kederler gönlümden taþýyor anne

Kime el verdiysem kaptý kolumu
Vefasýzlýk sardý saðým solumu
Kimler taþýr bilmem benim sal’ýmý
Ömrüm yaprak gibi düþüyor anne

Yar dedim, sineme vurdu mührünü
Akýttý gönlüme firak zehrini
Kader deyip çektim hasret kahrýný
Yüreðim titreyip üþüyor anne

Yutkunsam lokmalar dizilir bir bir
Her iþim olmaz da bozulur bir bir
Izdýrap haneme yazýlýr bir bir
Hesabým boyumu aþýyor anne

Düþlerimden düþtüm caným çok yandý
Baslangýcý görsem, beni son sandý
Þu gönlüm herkesi dost bilip kandý
Duygularým artýk þaþýyor anne

Ümitsiz kýrýldý kanadým kolum
Meyve vermez oldu çürüdü dalým
Senden önce gider kabire yolum
Hislerim ölüme koþuyor anne

Ayþegül Bahçeci

Sosyal Medyada Paylaşın: