bu cehennem bizim
bu günah
bu ah
ikimizin sevgilim
büyü bozucudur belki
bakýþlardaki efsuna perdeyi çeken
belki dil yarasýdýr
ya da yaralý bir dildir yar sýzýsýnda sarýlmayý bekleyen
tanýmsýz bir hissin dar aðacýnda
infazýný bekleyen bakýþlar var aynalarda
ne acý
suç diye boynumuza asýlana bulunmaz gerekçe
halbuki bir tek aþktý bizi baðlayan kelepçe
aþk demiþken sevgili
kalbimizden aldýðýmýz yar yarasýyla
aþka gömülmeyi beklerken
kör bir büyücünün maganda kurþunuyla kim vurduya gitmek var ya
ha iþte
nasýl bir nasipse payýmýza düþen,,
dilim varmýyor amma,,
kimsesizler yurduna defnetmek gibi bu aþký
üstelik hayat belirtisi varken kalbimizin atýþýnda
göðsümüz titrerken kararlý bir elin
parmak ucu masajýný
fazladan mesai yapýyordu ayrýlýk
son bir iyilikle
bilmeden...
ah,,,
oysa biz cennetin eþiðindeydik sevgili
ha desek
açýlacaktý kapýlar.