Bütün tuhaflýklarýn beni bulduðu bir anda seni buldum...
Ondandýr ki her þeye eywallah dedim,
çünkü sen aþktýn,
sen sevgiydin,
sen arkadaþ, dosttun...
Kýrýktýn,
yarýmdýn,
yalnýzdýn ve kimsesizdin...
Ben sana kimse olmak istedim...
Hiçkimseydim çünkü...
Her gece koþar adým sana geliþimin adýydý aþk,
Kimselere söylemem deyip þiirlere konuþtuðumdu aþk...
Sana veremeyeceðimi bildiðim hediyelere yazýyordum sevgimi...
Ve hediye ediyordum sevgiye yabancý ellere
Çünkü sevgin paylaþtýkça çoðalýyordu
Çünkü dünya böyle güzelleþiyordu
Süsleniyordu, yeþilleniyordu, gül kokuyordu
Gülüyordu tebessüm nedir? Unutan yüzler
Her sabah bir günaydýnýna güneþe eþ parlýyordu gözlerim...
Yeþildi gözlerin Ya basmýyordum çimenlere,
yaðmurdu Ya yanaklarýndan süzülen
ýslanýyordum her yaðmurda ýpýslak,
hiç þikayet etmiyordum göðe seni...
Kýzýyordun
küsüyordun
gidiyordun
ve geri geliyordun...
Her seferinde aynýydý bana bakýþýn,
gidemiyorum deyiþine ölüyordum....
Ölüyordum...
en sevdiðim olmuþsun
Canan’dan öte bir canan...
Sen adýný olmaz koyup gittin,
imkansýz
olasýlýksýz bir aþk hikayesi...
Aþk hikayesi...
Aþk...
Evet aþktan geçemiyorum öteye...
Ona buna deðil Sana,
Senin...
Sen olanýndan.
Ötesi de berisi de...
Sen, Gül...
mâþuk