Aynadaki solgun, asýk yüzümü görünce, heyhat dedim içimden. Bu sevimsiz, suratsýz yüz benim mi? Bu ben miyim ben miyim? Bu gördüðüm sima, bu meymenetsiz yüz bana mý ait? Ýþte buna alýþamam, kusura bakma senle tanýþamam. Hadi yalvarýrým gülüver! Öyle güzel gül ki, resmedeyim tuvallere... Bir avuç elmas saçayým gözlerine. Umudun rengi, bir avuç yeþil, bir avuç mavi, gülün alýný süreyim ayva sarýsý yanaklarýna. Bir bahar dalý resmedeyim yemenine, yüreðini coþturayým, rahvan ayaklarýný koþturayým. Haydi bir tebessüm eyle! Neden bu kadar solgunsun? Bunca mavinin, yeþilin, bunca pembenin içinde. Lütfen susma, söyle! Çýkarýver þu keder giyisisini teninden! Varsýn yaðsýn hüzün yaðmurlarý... Gül ki ! Ruhuna þemsiye olayým, yeniden seveyim seni deli-divane. Gün yüzüne çýkmamýþ sözleri bulayým, þiirden nefis sofralar kurayým. Hadi bir gül? Ýstirham ediyorum Birgül Handan Uçak Tunca 26.09.2017
Sosyal Medyada Paylaşın:
HANDAN UÇAK TUNCA Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.