Barýþ denen nesne þiirde kaldý
Hayatta da bitti, sözde de bitti.
Yerini kin, nefret, barut, kan aldý
Sevgi, aþk, muhabbet dünyadan yitti.
Þimdi kalpler kýrýk, yürekler buruk
Sohbetler küfürlü, mesajlar koruk
Bey, efendi mafiþ dillerde moruk
Edep, adap uçtu uzaða gitti.
Herkes iyiliði arar diðerde
Hiç deðer kalmamýþ, olan deðerde
Doðruluk tükenmiþ saðlam ciðerde
Bunca yozlaþmaya bizi ne itti?
Cennet gibi dünya kir, pas yuvasý
Bozuldu sularý, koktu havasý
Hatta daðý, taþý, pislik ovasý
Ahýrýnda insan feci daðýttý.
Mavi þimdilerde griye çaldý
Ýnsan Merih için hayale daldý
Belki oraya da pis koku saldý
Gelecek nesil’e büyük ümitti.
Kirletti kendini, bozdu yaþamý
Çökertti Baðdat’ý, Halep’i, Þam’ý
Artýk insanlýðýn yok ihtiþamý
Ahýr-ý zamana koþtu seðirtti.
Sevgi, aþk, muhabbet dünyadan yitti;
Hayatta da bitti, sözde de bitti…
Salih Yýldýz…25.09.2017
.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.