HASRETE UMUT EKTİM

Bilir misin hüzün iskelesini,
buðulu camlara hapsolan gözbebeklerimin çaresizliðini,
hicran ateþini,
düþtüðüm dehlizleri,
zindaný kardeþ, yalnýzlýðý eþ ettiðimi bilir misin?
Yeþermeyen ümitleri,
yitik hayalleri,
kaybolan düþleri,
Ýsyanlarýmý,
asiliðimi,
sevda nöbetlerimi,
güneþ açmayan yüreðimi,
yokluðunun boþluðuna savrulup gittiðimi,
meçhule doðru savrulup yittiðimi,
yine de hasrete umut ektiðimi,
bir umuttur diye yeþermesini beklediðimi,
her defasýnda bomboþ dönen ellerimi,
kýrýlan mahzun gönlümü,
sensiz çiçek açmayan ,
kelebek uçmayan mevsimleri bilir misin?
Saadeti sensiz tadacaðým derken,
söylediðim yalanla kandýrýrken kendimi,
ikimiz için üzüldüðümü bilir misin ?
Ha bilir misin?
Ýnadým inat dedin
çekip gittin sabah erkenden,
bir hoþçakal demeye tenezzül bile etmeden.
Yârim, yaram, merhemim,
sen benden gittin ama
ben senden hiç gitmedim
Gidemedim...

Handan Uçak Tunca
Sosyal Medyada Paylaşın: